به نام خدایی که زمین را از حجت خود خالی نمی کند
سلام ، سلام من به سلطانی که سالیانی است سلطنش به خاطر سیاهی دلهایی به سالی بعد افتاده است .
سلام ، سلام من به مولایی که بندگان همچون مَنَش ، عنان خودخواهی را به دست  گرفته اند و زَرِ دل را با زَنگاری معاوضه می کنند وخبرندارند درکوچه ها ،  دلبری به امید دلی نشسته است.
سلام ، سلام مولای من
بر اُوراق  گنجانده تاریخ ورقهایی از آنانی ، که با صورت بی سیرتی صدای رهگذری که ندای آشنا را بر زبان داشت و نوای آشنا را به گوشهای دل نوا می داد نمی شنیدند  ونمی دیدند که یوسف شدن در زیبایی صورت نیست ، بلکه زیبا شدن در یوسف سیرت  بودن است  و ای آقای من بهانه ی دلم از نوایی است که باید یوسف شد ، و دید  که کارد به استخوان اثر نمی کند.
آقای من ؛ هنوز نمی دانم  که جمعه ها  بها هستند یا بهانه و هنوز نمی دانم که ندبه ها ندا هستند یا نشانه  وکُمِیتِ کمیلم که بر سبزه زارهای دل به تندی می تازد ، راه را گم کرده است یا نه آنکه شاه راه را می داند و به بیغوله می رود و هر جمعه که می گذرد  سر در زندان می گذارم و در زندان دل خویش ، با زنده ای زمزمه می کنم .
ای آقای من و ای مولای ، زبان ، بهانه ای دوباره از امام زمان خویش دارد و ای شهسوار شبهای بدون سحر ، و ای مونس همدم یتیمان بدون پدر ، ای آقای من  جاده ی سبز انتظار با استقبال دلهایی همراه است که کُمِیتِ کمیلشان لنگ می  زند و نوای ندبه شان دلی را به چنگ نمی زند.
آقای من ، مهدی من ، دوست  دارم در سرزمین دل خبر از آشنایی گیرم که با او آشتی کنم و بگویم که دگر  گناه نمیکنم ، حرام را نگاه نمی کنم ، پا به هرجایگاه نمی کنم و پناه به هر پناهگاه نمی کنم .
ای آقای من و ای سیدِ من ، حق داری ، ادعای شیعه  شیفتگی می زنیم و حرم ، و پاکی دل را که جای نامحرمان نیست به هر نامحرمی ، محرم می کنیم و با خبرداری ، خود را به بی خبری می زنیم ، و پاکی دل را که قدوم انتظار ، باید محرمش باشد به هر ناشایستی ، شایسته می پنداریم و با  این حال ، باز می گوییم ؛ منتظرت هستیم  .
ای مولای من و ای سرور من ؛ انتظار ، واژه ای است که دل را به انقلاب وا می دارد ، که در برابر اهریمن  ها و وسوسه های درونی به پا می خیزد و نشان می دهد انتظار ، واژه ای است  پاک و مقدس و مدال و تاج و تختی بی مانند که فقط منتظر ، می تواند ازآن  بهره ببرد .
ای مولای من ، می دانم اگر علم عشق را برپا می کنی و باز  دلت را اَلمِ می کنی و ما باز پاکی دل را به ناپاکان می سپاریم ، و به روی  خود نمی آوریم که می بینی و می دانی احوالمان را ، و تو خود را مدهوش می  کنی .
ای آقای و مولای من ، این  صخره های گناه ، دل را به سُخره می  گیرند و شمیم انتظار را که جز بر منتظران ، شادابی و طراوتی ندارد ، به باد وزانی تشبیه می کند که از سرزمین خزان می وزد.
ای آقای من و ای مولای  من ، جویبار اشک ، دیگر دریا را می طلبد که شاید امید رمیده ی دل غایبی ،  بشکسته و به ناخدای دریا برسد و بگوید جویبار هم به دریا می ریزد ، و عطر  یار را از سرزمین آشنایی به مشام جان برساند .
ای آقا و ای مولا ، خوب  شدن و با تو بودن سرمایه می خواهد ، که سرزمین دل به دنبال آن  است  ، ولی  هرکجا که می نگرد از عطشناکی خود به سرابی می رسد و باز تشنه تر از قبل به  امیدی ، دوباره می گردد و اما نمی داند این سرمایه کلمه ای است که عشق تو  را در درون خود گنجانده است.
ای آقا و مولای من ، می دانم دیدن این چنین یوسفی ، دل یعقوبی را می خواهد که با نابینایی چشم ، با روشنی دلی ، پر  نور بگردد و کنعانی می خواهد تا نسیم بوی یوسف را از سرزمین های دور بر  مشام آن پیر کنعان برساند و بگوید که انتظـار ، کلیدِ برگشت یوسف به شهر  کنعان بُوَد.
ای آقای من و ای مولای من ، پنجره دل را به سوی خورشید  انتظار باز می کنیم ، تا شاید خبری از آشناترین ، آشنای هستی ، که در دل  سیه و تاریک ما گم شده است ، دریابم و ندایی را که از آهنگ خوش ندبه ی جمعه ها ، با مضمونی با ذکر « یابن الحسن یابن الحسن » است به تو هدیه کنم .
ای آقا و مولای من ، چشمانم بهانه می گیرند ، که چقدر به جاده ی انتظار نگه  کردیم و هر روز از نسیم دل خبر زآشنا گرفتیم و خیره شدیم ، باز هم جز آن  نسیم که خبری  از انتظاری دوباره داشت ندیدیم .
ای آقای من ، ای مولای  من و ای شادی دُوران ها و آرزوی دل مؤمنان ، جمعه را میعادگاهی می دانم که  وعده یار درآن میعادگاه به تحقق می پیوندد .
سلامتی و تعجیل در امر فرج یوسف زهرا «عج»......صلوات

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: